Schoon schip
25 oktober 2022 om 15:48
De herfst is volop aan de gang, voor velen van ons een uitgelezen kans om het nodige onderhoud te plegen aan de eigen boot. Zo ook onze Product Owner Sven en zijn kotter uit 1915. Op de plaats van bestemming, de Erfgoedhaven van Rotterdam, nam Sven zijn schip onlangs grondig onder handen. Twee weken lang, in goed weer, en met de nodige verrassingen. Liggend op een helling met 60 ton aan staal neemt hij u mee in zijn klusbeurt – de eerste in drie jaar.
Rotterdam 13 oktober 2022. Terwijl ik, tijdens het beantwoorden van e-mails, het bekijken van ingezonden foto’s en reviews en het regelen van andere zaken voor de Waterkaarten app, af en toe door de ramen van mijn stuurhut kijk, zie ik dat het voor het eerst in twee weken behoorlijk regent. Daar heb ik geluk mee, want vandaag rol ik met mijn boot van de helling van Stadswerf Koningspoort in Rotterdam. En heb ik de afgelopen dagen dus veel kunnen klussen in goed weer.
Het was weer tijd voor onderhoud. De laatste keer dat de boot uit het water is geweest was in april 2019. Daarom wilde ik eens kijken hoe het onderwaterschip eruit ziet, en of er speling op het roer en schroefas zaten.
Arnhem-Culemborg-Rotterdam
Op 1 oktober ben ik vanuit Arnhem naar Culemborg gevaren, en vanuit daar de dag erop naar Rotterdam. Culemborg is overigens een heel leuk stadje met prima haven aan de rand van het centrum. Dat was een prima vaartocht, met drie keer vlotte sluisbedieningen. En ondanks dat de drukte op het water toenam naarmate ik dichter bij Rotterdam kwam – en in de sector Maasbruggen mijn dochters even vroeg stil te zijn omdat de verkeersleider en het andere verkeer hier constant communiceren – ging het allemaal vlekkeloos. Wederom blij met AIS+ én met het telefoonnummer van de brugwachter van de Boerengatbrug, dat netjes in onze app vermeld staat.
Plaats van bestemming
U kunt zich voorstellen dat ik liever niet te lang op de Maas blijf ronddobberen, wachtend op de brug die open moet. Ter hoogte van de Brienenoordbrug had ik me al gemeld. En kreeg van een van de brugwachtsters te horen dat zodra ze me in beeld had, ze de brug zou openen. De brug ligt in de stadsring van Rotterdam en die willen ze natuurlijk zo kort mogelijk open hebben staan.
Toen ik het brugwachtershuisje achter Tropicana in beeld kreeg, zag ik de slagbomen al zakken. Zo kon ik zonder pauze de Admiraliteitshaven in varen. Daar heb ik even gewacht tot de brugwachtster de daarnaast gelegen Oostbrug kwam openen, en ik was op mijn plaats van bestemming voor de nacht: de Erfgoedhaven in Rotterdam. Bijna dan, want ondanks dat de Meldsteiger voor mij volgens afspraak was vrijgehouden, was er nét een passant met zijn boot van 8 meter midden aan de 20 meter lange meldsteiger gaan liggen en de stad ingelopen…en bedankt! Met wat gedoe kon ik naast een ander schip vastleggen voor de nacht.
De helling op
Ik ben op 3 oktober om 09:45 uur de helling opgegaan, want toen was het hoog water. Dan staan de tafels, waarboven ik mijn boot stil moet leggen, diep genoeg onder water.
Het was voor mij de eerste keer dat ik met een boot een helling op ging. Ik heb eerder in een kraan gehangen, en ben wel eens het droge op getrokken, maar dit was een nieuwe ervaring. Best spannend, ik lig dan toch op 5 stalen glijbanen met 60 ton aan staal. Maar uiteraard ging alles prima en stond ik een halfuur later met een enorme hogedrukspuit het onderwaterschip schoon te spuiten.
Antifouling, anodes en romp
Mijn plan was om nieuwe antifouling aan te brengen, nieuwe anodes te monteren en de overige tijd te besteden aan het vlak maken van de romp. Boven de waterlijn zaten wat roestplekken die ik wilde verwijderen, reinigen, primeren, opvullen met epoxy, schuren en lakken. Als ik het zo zeg, is dat zo gedaan, maar in de praktijk liep het anders.
Omdat de boot toch uit het water was, heb ik mijn verzekeringsmaatschappij gevraagd of ze een huiddiktemeting wilde doen. Ik was zelf ook wel benieuwd hoe dik het staal van het onderwaterschip nou daadwerkelijk was.
Keurmeester
4 oktober kwam er een keurmeester langs om kijkje te nemen in de boot en de motorruimte. Uiteindelijk deed hij ook een meting van het vlak. Daar slaagde mijn bootje met vlag en wimpel voor. Op sommige punten was het zelfs 1 cm dik, en op z’n minst dik 5 millimeter.
Dat deed me goed en ik kon aan de slag met het verwijderen van de anodes en het aanbrengen van antifouling. Mijn boot is 18 meter lang en 3.6 meter breed, en dat is dan toch nog wel een aardig klusje. Maar na 2 dagen zat het er goed tegenaan en had ik de nieuwe anodes gemonteerd.
Berghout
Daarna was het berghout aan de beurt. An zich zag dat er nog wel goed uit, maar hier en daar zag ik roestplekken. En dus besloot ik om met een Peragoschijf de boel kaal te halen. Dat is een (dubbele) schijf met stalen uiteinden, waarvan het effect het dichtst in de buurt komt van zandstralen.
Uiteindelijk heb ik een gelaatsmasker opgezet, oorbescherming op en handschoenen aangetrokken en heb ik het hele berghout kaal gehaald. Heftig klusje toch wel, maar het ziet er nu, na een laag primer, een tussenlaag en een eindlaag lak, weer prima uit.
Plaats gunnen en afronden
Afgelopen zondag zat ik op het terras, een rustdag na een dag werken boven mijn hoofd, toen ik werd gebeld door de werfbaas. Er was een schip in de buurt dat ineens water onderin de boot had staan, of ik plaats gunde en zelf van de helling af wilde…oef, dat viel koud op mijn dak. Ik had zelf nog genoeg te doen, maar ik zou in zo’n geval zelf ook graag geholpen willen worden. En dus besloot ik om mijn werk zo snel mogelijk af te ronden en dan maar niet de hele romp aan te pakken. Zodoende, na het onderwaterschip de motor een beurt gegeven. De vermaler van het toilet zat verstopt dus ook dat geurige klusje gefixt. En ook de witte biezen rondom de romp weer opgefrist.
Al met al tevreden met het werk dat ik heb kunnen doen! Ondanks dat er altijd iets te doen blijft, ben ik voor nu tevreden en vaar ik langzaam de winter in.
Auteur: Sven Lens, Product Owner Waterkaarten